Op maandag 2 augustus ontvingen wij het droevige bericht van het overlijden van Dhr. Ad den Otter.

Ad overleed na een lange periode van afnemende gezondheid, waardoor hij met het vrijwilligerswerk bij de HVB moest gaan minderen, na vele jaren een zeer gewaardeerde vrijwilliger geweest te zijn bij de Historische Vereniging.

Corrie Ratsma  memoreert:
Al kort na de overgang van Gympie voor de jeugd naar D’ Ouwe School voor onze Vereniging was hij actief betrokken bij de inrichting. We moesten de toen nog schaarse verzameling zoveel en zo goed mogelijk aan bezoekers tonen, vond hij. De eerste aanzet was een leuke opstelling van een huishouden grootmoeders tijd. Ter ere van het verschijnen van Barendrecht in vroeger tijden kwam aan de andere kant van de zaal een tentoonstelling met bodemvondsten uit de Zuidpolder. Samen goed voor veel bezoekers.

Nu kon zijn idee, een vaste opstelling in open ‘kamertjes’ te maken,  uitgevoerd worden. In de werkplaats werd door de mannen nu niet alleen getimmerd, maar ook opgeknapt wat niet helemaal gaaf binnenkwam. Het ‘knetterde’ daar ook wel eens wat, maar vaste opstelling en verzameling groeiden evenals het aantal vrijwilligers. In 1996 was het zover: de vaste opstelling werd feestelijk geopend, de rest van de ruimte was en is nog steeds voor bijeenkomsten en wisseltentoonstellingen. In zijn werkzame leven had Ad een grote kennis opgebouwd over land- en tuinbouw en de Veiling, die hij graag deelde met bezoekers en zijn clubgenoten. Jong en oud luisterden geboeid bij zijn demonstratie over de bewerking van vlas tot linnen en hij maakte daar ook in het museum een blijvende opstelling over.

Over paarden, het meest geschikte gareel, werktuigen voor de grienden en de kromme dissel van de boerenwagen, waardoor je die met de voet zo goed kon besturen enz. kon hij vertellen als geen ander. Voor een tentoonstelling over de Ramp van 1953 maakte hij een maquette waarmee de overstroming van de Zuidpolder met water en al aan de schoolkinderen gedemonstreerd kon worden. Zo kon ook de hef van zijn Barendrechtse Brug op en neer voor de scheepvaart. Over onze verzameling schaatsen kon je hem, als echte schaatsliefhebber, van alles vragen.

Op de dinsdagmiddag was hij regelmatig in de werkplaats te vinden. Het opknappen, restaureren en weer in de originele staat terugbrengen van ingebrachte objecten. Voor het verlenen van hand en spandiensten voor, tijdens (suppoosten) en na afloop van tentoonstellingen was Ad van de partij.
Samen met zijn Nel heeft hij veel  voor de HVB betekend. Wat was hij blij toen ze tegen hun afscheid om gezondheidsredenen, uit handen van de burgemeester de waarderingsspeld met oorkonde van de gemeente kregen uitgereikt.

We zullen Ad als persoon en als vraagbaak erg missen. Bij zijn afscheid was overduidelijk wat ook zijn familieleden in hem verloren hebben.
We verliezen in hem een zeer gewaardeerde collega-vrijwilliger, nauw betrokken bij onze vereniging en de leden, die zich vele jaren heeft ingezet voor de HVB. Onze gedachten gaan uit naar de familie van Ad en wensen hen veel sterkte met de verwerking van dit verlies.

Het bestuur, leden en vrijwilligers van de Historische Vereniging Barendrecht.